We moesten zaterdagochtend tegen 7uur45 op de afgesproken plaats
zijn. Dan vertrokken we met de bus naar Brownsberg.
We maakten na een
driekwartier een eerste tussenstop. Daar konden we ontbijten. Er waren
heerlijke sandwiches en drankjes. Dan reden we verder naar ‘Bergendal’. Daar
was er een avonturenpark. We maakten ons klaar om aan de kabelbaan te beginnen.
Eerst kregen we een korte initiatie over hoe we alles moesten doen. De gidsen
hingen ons altijd zelf vast aan de kabels. Ze legden ons uit hoe we onze handen
en benen moesten houden. Als we halverwege stil zouden vallen, moesten we ons
draaien en ons zelf voorttrekken. Dit oefenden we eerst op een kort stukje, net
als het afremmen. Dit deed je door je met 1 arm op te trekken.
Dan moesten we een stukje stappen en toen begon het. Ik vond
het een heel leuk gevoel als ik daar stond. Het was echt spannend maar toch ook
een beetje eng. Maar uiteindelijk was het super. Het eerste stukje was kort.
Dan konden we er even inkomen. Daarna waren het langere en steilere stukken.
Echt heel leuk om te doen. Tijdens de langere stukken kon je echt genieten van
het uitzicht maar ik kreeg ondertussen ook zo een fijn gevoel door me heen. Zo
tof om te doen. We hebben zelf een deel over de Suriname Rivier ‘gevlogen’. Dit
was een kabel van 210 meter. Die was zo leuk! De laatste baan hebben we eens
‘zot gedaan’. Deze heb ik ondersteboven afgegaan. Geeft nog een grotere kick!
Dit is iets dat ik echt nog eens opnieuw zou willen doen!
We kwamen met de boot terug want we waren het water overgestoken met de kabelbaan.
Als we aankwamen had Audrey, de kookmama, roti’s voorzien
voor ons. Deze smaakten goed. Dan was er nog even tijd om daar te ontspannen.
Wie wou kon ook kajakken. Dit wou ik wel doen maar omdat niet iedereen van de
kotgenoten mee was, hebben we beslist om dit eens met zijn allen samen te gaan
doen.
Even later vertrokken we dan terug met de bus. We namen nog
een tussenstop aan de ‘Stuwdam’. Daar konden we genieten van een prachtig
uitzicht op het stuwmeer. Je kon vandaar ook al de ‘Brownsberg’ zien in de
verte. Daar zouden we dus met zijn allen naar toe trekken. We bleven nog even
bij het ‘Stuwmeer’ en kregen daar een worstenbroodje en cake. Er was steeds
voldoende eten en drinken voorzien! We maakten ook nog even meer kennis met onze
gids, Sergio.
Dan reden we verder naar Brownsberg. Heel de weg heb ik mijn
ogen uitgekeken. Zo een mooie natuur. Geen auto’s of huizen te bespeuren, enkel
en alleen mooie natuur te bewonderen. PRACHTIG! De weg naar de berg toe was ook
wel avontuurlijk. We waggelden langs alle kanten en reden heel traag op de
smalle weg. Het was echt wel een hele ervaring. Gelukkig hadden we een ervaren
buschauffeur die deze weg al 100 keren had bereden.
Als we op de berg aankwamen,
kregen we nog wat uitleg over wat we allemaal zagen en welke dieren we
misschien zouden kunnen spotten in de avond. Sergio vertelde ook hoe de avond
verder zou verlopen.
We mochten ons eerst installeren. Dat was geen makkie. Zo
een hangmat ophangen en dat muskietennet. Gelukkig kregen we wel hulp. Eenmaal
dat iedereen geïnstalleerd was, konden we nog even rondkijken en dan gingen we
eten.
Audrey maakte een typische Surinaamse soep, saoto. Saoto is een soort
kippensoep met allerlei groenten in. Normaal krijg je deze soep al met alles
erin om zo te zeggen. Maar nu konden we zelf kiezen hoeveel we er van alles
indeden. We konden kiezen uit sojascheuten, aardappelchips, kip, rijst,
sambalsaus en dan de soep natuurlijk. Dit was echt zo heerlijk! Het heeft echt
zo gesmaakt!
Als onze maagjes gevuld waren, maakten we ons klaar om
dieren te gaan spotten in de nacht. Jammer genoeg hebben we er niet veel
gezien. Sergio vertelde ook dat het daarvoor vochtiger weer moest zijn. We
zagen enkele padden, salamanders, spinnen en een schildpad.
Als we terug kwamen,
maakte Audrey nog een lekker dessertje voor ons. Het heet bakabana. Dat is
banaan met deeg rond en dat dan frituren. Ze toonde ook hoe we het moesten
maken. Voor het deeg heb je bloem, water, suiker en zout nodig. Deze meng je
goed. Dan haal je je schijfjes banaan er door en dan moet je ze enkel nog
bakken. Deze waren echt heel lekker.
We aten ze gezellig rond het kampvuur op. We waren nog een
beetje aan het praten maar de meesten onder ons wouden nog iets actiefs doen.
Dus maakten we nog een klein toertje on te zien of we nog andere dieren konden
vinden. We kwamen enkel nog een heel leger mieren tegen. Heel grappig.
Echt wel 100 mieren met allemaal een
stukje blad op hun rug in een stoet achter elkaar aan het lopen.
Als we dan terug bij het kamp waren, hebben we niet zoveel
meer gedaan. We maakten ons klaar om onze eerste nacht in de hangmat door te
brengen. Best wel spannend.
In de nacht heb ik niet zoveel geslapen. Hoe het komt weet
ik niet. Het was wel leuk om alle dieren te horen. Ik hoorde krekels en
sprinkhanen en ook een brulaap. De andere geluiden kon ik niet echt
achterhalen.
Na een korte maar leuke nacht genoten we van een heerlijk
ontbijt! Er was weer keuze uit vanalles. Er was brood, pannenkoeken, choco,
pindakaas, eitjes, tomaat, komkommer,… Het was echt genieten!
Daarna maakten we
ons klaar om aan onze wandeltocht te beginnen. We gingen 2 watervallen
bezichtigen. Eerst stopten we bij Leo watervallen. Daarna gingen we door naar
de Irene. Het was ongeveer 2 kilometer heen en 2 kilometer terug. Maar deze 4
kilometer waren zo zwaar. Zoveel takken en boomwortels. Zoveel dieptes en
dalen. Het was echt heel vermoeiend om deze berg en watervallen te trotseren.
Maar wel zeker de moeite waard. Het was weer zo mooi en rustig. Sergio vertelde
in de heenweg verschillende dingen over de beplanting. Welke bladeren ze
waarvoor gebruiken. Sommige wortels kan je gebruiken als medicijn tegen een
slangenbeet. Er zijn ook lawaai- en telefoonbomen. Met de telefoonboom kan je
dan signalen uitsturen als je ergens in nood zou zitten. Sommige bomen werden
gebruikt om makkelijk vuur te maken enzovoort.
We maakten bij beide watervallen een tussenstop. Bij de Irene ging ik ook even verfrissing zoeken want ik had van al dat klauteren echt heel warm gekregen en ik niet alleen. Dit was heel koud water maar op dat moment deed het zo een deugd. Dit monterde je op om de hele weg terug te doen.
De
terugweg mochten we op eigen tempo doen. We vertrokken met ons 5 terug. We
stopten af en toe even maar hadden toch wel een goed tempo. Onderweg genoten we
van het uitzicht. We zagen ook nog enkele apen. Leuk! Je moet dan wel muisstil
zijn want anders zijn ze zo weer weg.
In de ochtend zagen we ook al enkel brulapen bij ons hutje.
We kwamen als eerste van de hele groep aan. Zo konden we
vlug de douche in want we waren echt op.
Na even op ons gemakje te kunnen
zitten, konden we weer van een heerlijke maaltijd genieten. We konden kiezen tussen
bami en nasi met kip en kouseband. Het was weer om je vingers van af te likken!
Daarna maakten we ons al weer klaar om terug naar Paramaribo te rijden. Om 4
uur vertrokken we met de bus. We maakten terug een tussenstop waar we een
heerlijk stuk watermeloen kregen. Eenmaal thuis maakte ik mijn zak leeg en liet
al mijn kleren drogen. De was is voor morgen!
Ik vond het echt een superleuke ervaring. Er zullen
ongetwijfeld nog zo een leuke trips volgen! Ik kijk er al naar uit. Maar nu
eerst even rusten want het was wel zwaar en ik heb niet veel geslapen. Gelukkig
dat ik morgen niet naar school hoef. Kim en ik gaan deze week samen aan onze
projecten werken.
Wat een buitenlandse student lijden kan ! :)
BeantwoordenVerwijderenDat ziet er daar niet slecht uit!
Groetjes
Antoine Lievens
Wauw, daar wou ik wel bij zijn! :D
BeantwoordenVerwijderenGlenn
Ik weet dat je naar zo een avonturentochten al lang uitkijkt. En nu zo een avonturen beleven in Suriname is SUPER !! Ik zie aan je foto's dat je er echt van genoten hebt. Je foto's zijn heel mooi. De natuur is daar ongelooflijk mooi en dan nog het prachtige weer. Er zullen zeker nog mooie trips volgen.
BeantwoordenVerwijderenVele kusjes.
mama
Beste Sarah
BeantwoordenVerwijderenHet doet plezier om je verslagen te lezen. Ik was al bang dat de hitte en de muggen jullie moraal aangetast hadden... Gelukkig is dit niet het geval!
Ik kijk vooral uit naar de enthousiaste verslagen van je lessen. Al is het natuurlijk ook leuk om je uitstappen te volgen. Toen ik las over jullie avonturentocht moest ik terugdenken aan het grappige woord dat ze daar gebruiken voor 'kabelbaan', namelijk 'tokkelbaan'. Misschien leuk om eens een lijstje aan te leggen voor als je terug bent. Misschien komt dat later nog wel eens van pas voor een of ander taallesje...
Veel groeten
Christel