Weekendje naar Brownsberg, 8 en 9 maart

We moesten zaterdagochtend tegen 7uur45 op de afgesproken plaats zijn. Dan vertrokken we met de bus naar Brownsberg. 

We maakten na een driekwartier een eerste tussenstop. Daar konden we ontbijten. Er waren heerlijke sandwiches en drankjes. Dan reden we verder naar ‘Bergendal’. Daar was er een avonturenpark. We maakten ons klaar om aan de kabelbaan te beginnen. Eerst kregen we een korte initiatie over hoe we alles moesten doen. De gidsen hingen ons altijd zelf vast aan de kabels. Ze legden ons uit hoe we onze handen en benen moesten houden. Als we halverwege stil zouden vallen, moesten we ons draaien en ons zelf voorttrekken. Dit oefenden we eerst op een kort stukje, net als het afremmen. Dit deed je door je met 1 arm op te trekken.

Dan moesten we een stukje stappen en toen begon het. Ik vond het een heel leuk gevoel als ik daar stond. Het was echt spannend maar toch ook een beetje eng. Maar uiteindelijk was het super. Het eerste stukje was kort. Dan konden we er even inkomen. Daarna waren het langere en steilere stukken. Echt heel leuk om te doen. Tijdens de langere stukken kon je echt genieten van het uitzicht maar ik kreeg ondertussen ook zo een fijn gevoel door me heen. Zo tof om te doen. We hebben zelf een deel over de Suriname Rivier ‘gevlogen’. Dit was een kabel van 210 meter. Die was zo leuk! De laatste baan hebben we eens ‘zot gedaan’. Deze heb ik ondersteboven afgegaan. Geeft nog een grotere kick! Dit is iets dat ik echt nog eens opnieuw zou willen doen!

We kwamen met de boot terug want we waren het water overgestoken met de kabelbaan.

Als we aankwamen had Audrey, de kookmama, roti’s voorzien voor ons. Deze smaakten goed. Dan was er nog even tijd om daar te ontspannen. Wie wou kon ook kajakken. Dit wou ik wel doen maar omdat niet iedereen van de kotgenoten mee was, hebben we beslist om dit eens met zijn allen samen te gaan doen.

Even later vertrokken we dan terug met de bus. We namen nog een tussenstop aan de ‘Stuwdam’. Daar konden we genieten van een prachtig uitzicht op het stuwmeer. Je kon vandaar ook al de ‘Brownsberg’ zien in de verte. Daar zouden we dus met zijn allen naar toe trekken. We bleven nog even bij het ‘Stuwmeer’ en kregen daar een worstenbroodje en cake. Er was steeds voldoende eten en drinken voorzien! We maakten ook nog even meer kennis met onze gids, Sergio.

Dan reden we verder naar Brownsberg. Heel de weg heb ik mijn ogen uitgekeken. Zo een mooie natuur. Geen auto’s of huizen te bespeuren, enkel en alleen mooie natuur te bewonderen. PRACHTIG! De weg naar de berg toe was ook wel avontuurlijk. We waggelden langs alle kanten en reden heel traag op de smalle weg. Het was echt wel een hele ervaring. Gelukkig hadden we een ervaren buschauffeur die deze weg al 100 keren had bereden. 

Als we op de berg aankwamen, kregen we nog wat uitleg over wat we allemaal zagen en welke dieren we misschien zouden kunnen spotten in de avond. Sergio vertelde ook hoe de avond verder zou verlopen.

We mochten ons eerst installeren. Dat was geen makkie. Zo een hangmat ophangen en dat muskietennet. Gelukkig kregen we wel hulp. Eenmaal dat iedereen geïnstalleerd was, konden we nog even rondkijken en dan gingen we eten. 

Audrey maakte een typische Surinaamse soep, saoto. Saoto is een soort kippensoep met allerlei groenten in. Normaal krijg je deze soep al met alles erin om zo te zeggen. Maar nu konden we zelf kiezen hoeveel we er van alles indeden. We konden kiezen uit sojascheuten, aardappelchips, kip, rijst, sambalsaus en dan de soep natuurlijk. Dit was echt zo heerlijk! Het heeft echt zo gesmaakt!

Als onze maagjes gevuld waren, maakten we ons klaar om dieren te gaan spotten in de nacht. Jammer genoeg hebben we er niet veel gezien. Sergio vertelde ook dat het daarvoor vochtiger weer moest zijn. We zagen enkele padden, salamanders, spinnen en een schildpad. 

Als we terug kwamen, maakte Audrey nog een lekker dessertje voor ons. Het heet bakabana. Dat is banaan met deeg rond en dat dan frituren. Ze toonde ook hoe we het moesten maken. Voor het deeg heb je bloem, water, suiker en zout nodig. Deze meng je goed. Dan haal je je schijfjes banaan er door en dan moet je ze enkel nog bakken. Deze waren echt heel lekker.

We aten ze gezellig rond het kampvuur op. We waren nog een beetje aan het praten maar de meesten onder ons wouden nog iets actiefs doen. 

Dus maakten we nog een klein toertje on te zien of we nog andere dieren konden vinden. We kwamen enkel nog een heel leger mieren tegen. Heel grappig. Echt  wel 100 mieren met allemaal een stukje blad op hun rug in een stoet achter elkaar aan het lopen.

Als we dan terug bij het kamp waren, hebben we niet zoveel meer gedaan. We maakten ons klaar om onze eerste nacht in de hangmat door te brengen. Best wel spannend.

In de nacht heb ik niet zoveel geslapen. Hoe het komt weet ik niet. Het was wel leuk om alle dieren te horen. Ik hoorde krekels en sprinkhanen en ook een brulaap. De andere geluiden kon ik niet echt achterhalen.

Na een korte maar leuke nacht genoten we van een heerlijk ontbijt! Er was weer keuze uit vanalles. Er was brood, pannenkoeken, choco, pindakaas, eitjes, tomaat, komkommer,… Het was echt genieten! 

Daarna maakten we ons klaar om aan onze wandeltocht te beginnen. We gingen 2 watervallen bezichtigen. Eerst stopten we bij Leo watervallen. Daarna gingen we door naar de Irene. Het was ongeveer 2 kilometer heen en 2 kilometer terug. Maar deze 4 kilometer waren zo zwaar. Zoveel takken en boomwortels. Zoveel dieptes en dalen. Het was echt heel vermoeiend om deze berg en watervallen te trotseren. Maar wel zeker de moeite waard. Het was weer zo mooi en rustig. Sergio vertelde in de heenweg verschillende dingen over de beplanting. Welke bladeren ze waarvoor gebruiken. Sommige wortels kan je gebruiken als medicijn tegen een slangenbeet. Er zijn ook lawaai- en telefoonbomen. Met de telefoonboom kan je dan signalen uitsturen als je ergens in nood zou zitten. Sommige bomen werden gebruikt om makkelijk vuur te maken enzovoort. 

We maakten bij beide watervallen een tussenstop. Bij de Irene ging ik ook even verfrissing zoeken want ik had van al dat klauteren echt heel warm gekregen en ik niet alleen. Dit was heel koud water maar op dat moment deed het zo een deugd. Dit monterde je op om de hele weg terug te doen.

De terugweg mochten we op eigen tempo doen. We vertrokken met ons 5 terug. We stopten af en toe even maar hadden toch wel een goed tempo. Onderweg genoten we van het uitzicht. We zagen ook nog enkele apen. Leuk! Je moet dan wel muisstil zijn want anders zijn ze zo weer weg.

In de ochtend zagen we ook al enkel brulapen bij ons hutje.

We kwamen als eerste van de hele groep aan. Zo konden we vlug de douche in want we waren echt op. 

Na even op ons gemakje te kunnen zitten, konden we weer van een heerlijke maaltijd genieten. We konden kiezen tussen bami en nasi met kip en kouseband. Het was weer om je vingers van af te likken! 

Daarna maakten we ons al weer klaar om terug naar Paramaribo te rijden. Om 4 uur vertrokken we met de bus. We maakten terug een tussenstop waar we een heerlijk stuk watermeloen kregen. Eenmaal thuis maakte ik mijn zak leeg en liet al mijn kleren drogen. De was is voor morgen!

Ik vond het echt een superleuke ervaring. Er zullen ongetwijfeld nog zo een leuke trips volgen! Ik kijk er al naar uit. Maar nu eerst even rusten want het was wel zwaar en ik heb niet veel geslapen. Gelukkig dat ik morgen niet naar school hoef. Kim en ik gaan deze week samen aan onze projecten werken.