Deze voormiddag heb ik aan mijn blog gewerkt. Ik heb alle
teksten geschreven. Dan heb ik mijn kamer grondig opgeruimd. Dat was wel nodig.
Daarna heb ik alle toetsen verbeterd die
ik had afgenomen in mijn stageklas. Dit is een soort vergelijkende studie. Hier
kan ik enkele conclusies uittrekken voor mijn eindwerk. Ik deed een toets voor
ik met didactisch materiaal had gewerkt maar de leerlingen de leerstof
eigenlijk wel al zouden moeten kennen. Daarna deed ik nog eens een toets over
dezelfde inhoud maar nadat ik met aanschouwelijk materiaal had gewerkt. Ik
verbeterde alle toetsen en zette deze in een puntenlijst. Dit was wel een heel
werk. Maar als ik de resultaten bekeek, zag ik wel duidelijk verschil. Dat is
leuk. Dat wil zeggen dat het materiaal wel degelijk een hulpmiddel is om iets
beter te begrijpen. Het was een lange werkdag.
Ik nam af en toe een pauze. Kim
en ik besloten om tijdens onze volgende pauze naar de winkel te gaan. We
moesten winkelen om ’s avonds te kunnen eten. Het werd later en later. Het was
ondertussen al bijna 19 uur. Dan zeiden we tegen elkaar dat we echt wel moesten
vertrekken want het werd al donker. We stonden klaar met de fiets in de hand
toen er plots een busje stopte voor onze deur. We herkenden het meteen. Er kwam
iemand nieuw toe. We wisten hier helemaal niets van. We zetten onze fiets
meteen aan de kant en brachten het nieuwe meisje, Jorinde, naar binnen. We
maakten vlug even kennis en lieten haar alles zien. We lieten haar op haar gemak
uitpakken en vertelden dat we vlug nog naar de winkel gingen om iets te halen
voor te eten. Als we terug kwamen, gingen we meteen aan de slag. Het werd geen
culinair hoogstandje. We hadden hier nog pasta en een blik spaghettisaus staan.
We deden er nog een beetje gehakt bij en we hadden al snel een heerlijke
spaghetti. We leerden Jorinde al iets beter kennen. Ik was redelijk moe en viel
half in slaap in de hangmat. Tegen 23 uur werd ik terug redelijk wakker. Ik
dacht mijn blog dan nog af te werken. Alle foto’s uitkiezen en uploaden. Ik
dacht dat dit wel vlug zou gedaan zijn. Ik was uiteindelijk klaar om 3 uur ’s nachts.
Het fijne is dan wel dat de mensen in België dan al wakker zijn en dat je dus
nog even tegen iemand kunt praten en dan slaapwel zeggen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten